بعضی از افراد هرگز به فکر جبران کارهای نادرست و اشتباهی که در زندگی انجام داده اند نیستند و تا میتوانند جبران کارهای خود را به تاخیر می اندازند و هنگامی که در تنگنا قرار می گیرند تازه به این فکر می افتند که باید کاری کرد و برنامه ریزی داشت که اغلب دچار شکست میشوند ونمی توان از آنها به عنوان انسان های موفق در زندگی نام برد .
یکی از نسخه های طلایی قرآن کریم همین روحیه جبران اشتباهات است که در آیات متعددی از این روحیه ,صحبت به میان است .
در دیدگاه و منطق قرآن از جبران اشتباهات به توبه تعبیر شده و میتوان آن را در سه سه قسم تصور کرد :
1)اینکه کلا بگویی من این کار رو انجام ندادم .
2) اینکه بگویی این کار را کردم ,ولی منظورم از این کار چنین وچنان بوده و بخواهی به هر نحوی اشتباه خودت را توجیه کنی .
3) یا اینکه بگویی,این کار را کرده ام (ویا فلان گناه را انجام دادم ) ولی اشتباه کردم و دیگر آن تکرار نمی کنم بلکه کاری می کنم که اشتباهم را جبران کنم .
که در منطق قران بهترین نوع جبران اشتباهات همین قسم سومه که شخص از اشتباه خودش پشیمان بشود و به فکر باشد که به هر نحوی آن را جبران کند .
اما آنچه بیش از بیش در قرآن به آن اهمیت داده شده این است که برای جبران اشتباهات در زندگی به هیچ وجه امروز و فردا نکنیم و در اسرع وقت به فکر جبران اشتباهات خود باشیم.
خداوند متعال در آیات متعددی از افرادی که برای جبران اشتباهات خود امروز و فردا نمی کنند و به محض بروز اشتباه در صدد جبران آن هستند به نیکی یاد کرده است:
